шырша бұтағы

См. также в других словарях:

• шырша — зат. бот. Қысы жазы жап жасыл боп тұратын қылқан жапырақты ағаш …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• шырша торғай — Қылқан жапырақты ағаштардың жаңғағын жеуге бейімделген, торғай тұқымдасына жататын, тұмсығы қысқаш тәрізді құс …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қырғи — зат. Қаршыға тұқымдасына жататын жыртқыш құс. Дене тұрқы 30 43 см, қанатын жайғандағы ұзындығы 18 26 см, салмағы 120 280 г. Ұрғашысы еркегінен үлкенірек. Еркегінің арқасы көкшіл сұр, төбесі қара, көзінің айналасы ақ, бауыры ақ сары қоңыр дақты.… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жаңа — жыл ағашы. поэт. Шырша. Шыршаны халық көбіне ж а ң а ж ы л а ғ а ш ы деп атайды (Гүлстан, 2005, №10, 9). Жа ң а қ а з а қ . Қ а з і р г і з а м а н ғ а бейімделген қазақ. Мен ж а ң а қ а з а қ п ы н, өзге ұлттармен бауырмал қазақпын (І.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жетекті — сын. Тіркемесі бар (машина). Бүгін көз байлана екі үлкен шырша бөрене алып кету үшін ж е т е к т і машина келеді (Ш. Айтматов, Ақ кеме, 66) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жылауық — тал. Талдың жас өркендері жерге салбырап, төгіліп тұратын бір түрі. Сөйтіп, мынау жайқалып тұрған шырша, арша, емен, қарағай, қайың, ж ы л а у ы қ т а л секілді ағаштардың ұрығы сонау алыс Қиыр Шығыстан, Қырымнан әкелінген (О. Сәрсенбай, Шығ., 5 …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қайшыауыз — зат. зоол. Шырша тұқымдарымен қоректенетін, аузы қайшы пішіндес орман құстарының бір түрі (клест). Дәнмен қоректенетін құстарға ементұмсық, соражөке, қ а й ш ы а у ы з, пайыз торғай т.б. жатады (Шаңырақ, 435). Ал алашұбар тоқылдақ, барқылдақ… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қызылқарағай — зат. бот. 1. Қарағайдың қабығы қызыл түсті түрі. Қ ы з ы л қ а р а ғ а й д а н қиып салынған итарқа шатырлы қоржын үйдің іргесі қора қопсыға толы екен (Қ.Ысқақ, Тұйық, 88). 2. Осы қарағайдың сүрегі. Қоршаудың ішінде үйінді үйінді ағаш; қарағайдың …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қызылқұйрық — I зат. зоол. Басының екі жағы қара, құйрығы қызыл түсті кішірек құс. Қ ы з ы л қ ұ й р ы қ көктемде бұл атырапқа алдымен келіп, әбден қоңыр күзде құстардың ең соңынан кетеді (К.Баялиев, Дегелек келді., 88). Қ ы з ы л қ ұ й р ы қ Алматы обл.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қылқан — жапырақ. бот. Алақаны жоқ, өзі тікенге (қылқанға) айналып кеткен жапырақ түрі. Қылқан жапырақты. Қылқан жапырақтары бар. Қ ы л қ а н ж а п ы р а қ т ы ағаштарға қарағай, шырша т.б. жатады (Ботаника, 225) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• меңіреу — құр. зоол. Құрдың бір түрі. Мәселен, шырша, балқарағай өскен орманда қанаттылардан көбірек кездесетіні – м е ң і р е у қ ұ р (Лен. жас, 30.03.1977, 3) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі